Alergie jako mikrostany zapalne organizmu

Myślę, że warto ponownie przytoczyć te zasady w skrócie:

1. Zwracaj uwagę na to, co jesz i ile jesz, zbadaj BMI, znajdź dobry pokarm, o wysokich właściwościach odżywczych, nie objadaj się słodyczami, staraj się utrzymać prawidłową wagę.
2. Regularnie stosuj wysiłek fizyczny, może być wysiłek interwałowy 5-10 min dziennie, dopasuj go do swoich możliwości. Chodź boso po ziemi, co prawidłowo Cię zjonizuje!
3. Zadbaj o relaks. Módl się lub medytuj, idź na spacer.
4. Zadbaj o dobrą jakość powietrza – las, wieś z dala od cywilizacji miejskiej. Dowiedz się o skali zanieczyszczenia powietrza w Twojej okolicy, ewentualnie zastosuj w domu oczyszczacz i jonizator powietrza. Możesz też zastosować tlenoterapię biokatalityczną.
5. Zadbaj o dobrą jakość wody, szczególnie do picia. Woda ożywiona, zasadowa.
6. Ochroń się przed elektrosmogiem – trzymaj z dala od ciała telefon, jeśli możesz, w nocy w odległości co najmniej dwa metry od ciała lub włącz na czas snu tryb samolotowy, na noc wyłącz Wi-Fi, ewentualnie załóż osłonę przed promieniowaniem na telefon lub przeciw wszelkiemu promieniowaniu elektromagnetycznemu.
7. Zmniejszaj stres, staraj się myśleć logicznie, nie poddawaj się łatwo emocjom z telewizji, radia i Internetu, nie rób z igły widły, wyśpij się!

Jest wielce prawdopodobne, że zastosowanie tych zasad da dużą szansę na życie w dobrym zdrowiu i harmonii. Jednak mimo to, mogą pojawić się pewne zaburzenia, uwarunkowane genetycznie lub środowiskowo, bo np. nie jesteśmy w stanie całkowicie wyeliminować smogu w swoim otoczeniu, a u pewnych osłabionych osób, wdychane z powietrzem toksyny mogą doprowadzić do poważnych schorzeń. Niestety, w zasadzie można mieć pewność, że jeżeli przeciętny człowiek tych rad nie zastosuje, albo zastosuje je tylko częściowo, co i tak może być życiowym sukcesem, ale ekspozycja na czynniki patogenne może też spowodować po jakimś czasie, większy lub mniejszy problem zdrowotny. Często ludzie zastanawiają się, dlaczego pojawiła się jakaś choroba, dlaczego choruje noworodek, dlaczego dość duża część ludzi umiera przedwcześnie? Dlaczego niebawem co drugiego Polaka dotknie choroba nowotworowa? Dlaczego zwiększa się ilość chorób psychicznych? Wg mnie i nie tylko mnie, główną przyczyną są przewlekłe i ostre mikrostany zapalne. Co to są mikrostany zapalne? Najczęściej jest to alergia, ale mogą to też być stany zapalne wywołane przez małe ogniska bakterii zasiedlające różne tkanki, mimo iż była stosowana antybiotykoterapia. Ponieważ alergia statystycznie występuje u ok. 50% populacji ludzi w Polsce, to stanowi to niewątpliwie istotny problem społeczny i ekonomiczny, gdyż Ci ludzie wymagają pomocy medycznej, a czasem socjalnej, dlatego postaram się przybliżyć ten problem czytelnikom HARMONII.

Alergia jest „awarią” układu odpornościowego, który identyfikuje zwykle nieszkodliwe substancje jako szkodliwe dla organizmu i atakuje je. Podczas „wojny” układu odpornościowego z substancją „szkodliwą”, która wywołała alergię, dochodzi do uszkodzenia samego organizmu, który służy za pole bitwy. Wiadomo, iż jedna czwarta światowej populacji cierpi na pewien rodzaj alergii. Zwykle skłonność do alergii dziedziczymy genetycznie i w zależności od warunków środowiskowych albo mamy objawy alergii, albo nie. Wspomnę, iż pierwsze opisy objawów alergii, jakie ma ludzkość, pochodzą ze starożytnego Egiptu 3000 lat przed naszą erą, kiedy to opisano zjawisko, iż w trakcie żniw ludzie płakali i mieli czerwone oczy, a po żniwach ten objaw ustępował. Jest to opis typowych objawów pyłkowicy, czyli alergii na pyłki, a w tamtych czasach nie było powszechnych toksyn, smogu i elektrosmogu, ale był stres i niedożywienie, co wystarczyło do wystąpienia objawów alergii. Zresztą, przeciętny Egipcjanin dożywał do 36 roku życia i jak na współczesne czasy umierał bardzo młodo.

Istnieje też inna grupa chorób związanych z problemem identyfikacji substancji przez układ odpornościowy. Choroby te są nazywane chorobami autoimmunologicznymi. Polegają one na tym, że układ odpornościowy atakuje komórki organizmu. Należą do nich:

• choroby układowe tkanki łącznej, w tym toczeń, twardzina, RZS, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, łuszczycowe zapalenie stawów,
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Crohna,
• choroby tarczycy: choroba Hashimoto, choroba Gravesa-Basedowa,
• choroby neurologiczne: miastenia, stwardnienie rozsiane SM,
• choroby skóry: łuszczyca, łysienie plackowate, być może bielactwo,
• sarkoidoza,
• cukrzyca.

Choroby te mogą pojawić się w sposób nagły, ale zwykle tworzą się w organizmie dość długo poprzez przewlekłe mikrostany zapalne, które czasem mogą dawać np. objawy alergii, a czasem rozwija się to wszystko bezobjawowo i nagle wybucha, często po silniejszym stresie. Przybliżę teraz Państwu problem alergii i przedstawię sklasyfikowane powszechnie alergeny:

• roztocza — to pajęczaki, które występują w domach, w środowisku zakurzonym i wilgotnym,
• łupież, śluz kotów, psów lub innych zwierząt,
• pyłki,
• jad pszczół i os,
• produkty spożywcze, takie jak mleko, orzechy, orzeszki ziemne, jaja, gluten,
• metale, takie jak nikiel, chrom i kobalt,
• lateks (białko gumy lateksowej) znajdujący się w kosmetykach i różnych substancjach.

Najczęstsze objawy alergii to:

• wysypka, świąd, zaczerwienienie, obrzęk i śluz, pokrzywka, atopowe zapalenie skóry (AZS),
• trudności w oddychaniu – a nawet duszności – astma alergiczna,
• rozszerzenie naczyń krwionośnych, powodujące niskie ciśnienie krwi, a nawet szok,
• katar, kichanie i infekcje oczu,
• ból brzucha, biegunka i wymioty,
• rzadszy objaw to przewlekłe zmęczenie lub bóle głowy.

Diagnoza alergii polega na obserwacji oraz testach alergicznych skórnych i z krwi IgE zależnych, a leczenie to zwykle unikanie alergenu, co często nie jest do końca możliwe i w takim wypadku alergia wymaga leczenia lekami antyhistaminowymi, co nie zawsze też jest skuteczne, dlatego lekarz specjalista ma dodatkową ogromną paletę leków do zastosowania w konkretnym przypadku, a tych specjalistów może być całkiem dużo, gdyż np. pacjent z cukrzycą, nadciśnieniem, po przebytym zawale serca, astmą, AZS i zespołem jelita nadwrażliwego powinien być leczony przez kardiologa, diabetologa, alergologa, pulmonologa, dermatologa oraz gastroenterologa. I jak ten biedny pacjent może te wszystkie konsultacje skoordynować i zastosować leki, aby nie wchodziły w interakcje? Jedne leki pomagają na jedną chorobę, ale mogą zaszkodzić na inną, następuje polipragmazja, tu przedstawię definicję z Wikipedii: Polipragmazja – termin medyczny określający sytuację, w której chory przyjmuje więcej niż kilka leków jednocześnie. Jest to jeden z częstszych błędów w leczeniu, prowadzący m.in. do znacznego zwiększenia występowania niezamierzonych interakcji lek–lek lub lek–pożywienie.

W takim przypadku może dojść do nieprzewidywalnych w skutkach reakcji, a poprzez zbieżność w czasie i przestrzeni dodatkowych czynników patogennych, np. znaczny wzrost temperatury powietrza, może dojść do niewydolności jednego z istotnych organów, co może doprowadzić do śmierci. Dlatego w Polsce obserwujemy największą ilość zgonów w upalne lata i okres jesień/zima, kiedy warunki atmosferyczne są niesprzyjające zdrowiu. A co z tym biednym pacjentem wspomnianym wcześniej?

Jest wielce prawdopodobne, iż wszystkie te schorzenia są wynikiem alergii, tak, tak, miażdżyca powstaje w wyniku stanu zapalnego naczyń, co organizm usiłuje leczyć, klejąc naczynie cholesterolem, co w efekcie tworzy blaszkę, która może rosnąć i efekcie zatyka naczynie i problem jest gotowy. Gdyby u tego pacjenta rozpoznano alergię odpowiednio wcześniej i ten pacjent byłby prowadzony przez świadomego przyszłych zagrożeń lekarza, to może miałby odpowiednią dietę, nauczyłby się eliminować stres i zastosowałby wczesną profilaktykę zdrowotną. Wtedy raczej nie doprowadziłby do tak wielu schorzeń, choć zawał można też mieć bez miażdżycy, wystarczy sam stres, który czasem jest nagły i nieprzewidywalny.

Objawy alergii mogą się pojawić już we wczesnym dzieciństwie, mogą być lekkie i przemijające, jak lekka jest czasem kolka u niemowlaka, ale czasem kolka jest długotrwała, nasilona, dziecko długo płacze, matka już nic nie je tylko ryż i marchewkę, a kolka nadal jest. Czasem okazuje się, iż dziecko jest uczulone na marchewkę i na mleko matki. Jeśli jest rozsądny pediatra, to zaproponuje odstawienie piersi i przejście na mleko zastępcze bezlaktozowe i problem natomiast znika, dziecko jest wyleczone, ale już niestety uczulone na mleko. Potem po paru miesiącach lub latach pojawiają się zmiany skórne, lub częste infekcje, ale wtedy pula alergenów u dziecka już jest większa i czasem nawet po dobrej diagnostyce nie można wyeliminować wszystkich alergenów i kontakt z nimi powoduje dalszą alergizację, czasem szybką i kaskadową z nasileniem różnych objawów, czasem następuje powolna alergizacja, bezobjawowa, a wybuch alergii następuje niespodziewanie w późniejszym wieku, czasem po 90. roku życia. To, co tutaj opisałem to wiele historii pacjentów, którym pomagałem na przestrzeni ostatnich 25 lat praktyki, na szczęście można pomóc każdemu, w każdym wieku, ale trzeba mieć odpowiednią wiedzę, aby poczynić ten pierwszy krok ku właściwej terapii. Czasem ścieżka diagnostyki jest długa, bo u pacjenta w testach nic nie wychodzi, w badaniach jest zdrowy, klasyczne leczenie nie jest skuteczne albo wręcz powoduje dodatkowe objawy uboczne, które są gorsze do zniesienia niż objawy alergii, wtedy na pewno warto się skierować do innych metod diagnostycznych i innych form terapii, które są stosowane przez lekarzy w gabinetach medycyny integracyjnej. Stosujemy wtedy diety eliminacyjne, diagnostykę biorezonasem, diagnozujemy inne obciążenia np. pasożyty, metale ciężkie (OLIGOCHECK), czy grzybicę przewlekłą. Gdy eliminujemy te inne obciążenia, to bywa, iż wtedy układ odpornościowy wraca do równowagi i objawy alergii ustępują, co można zakwalifikować jako wyleczenie z alergii. Mimo to trzeba pamiętać, zdolność alergizacji nadal istnieje w organizmie i zawsze może kiedyś wybuchnąć. Co w takim razie robić, aby zmniejszyć występowanie alergii i tym samym zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia tak przykrych schorzeń? Proszę przypomnieć sobie te 7 punktów na początku artykułu i zacząć obserwować, i analizować jak najszybciej. Jeśli jest coś niepokojącego, to oczywiście należy skonsultować się u odpowiedniego lekarza, który może wdrożyć odpowiednie leczenie lub profilaktykę. Tak staramy się robić właśnie w naszej klinice. Pozdrawiam i życzę zdrowia.