Biała księga pandemii koronawirusa

Pod jej pretekstem ograniczono wiele praw i wolności człowieka. Konsekwencje reakcji rządów na pandemię mają charak- ter transgraniczny i dotyczą wszystkich ludzi na całym świecie. Niektóre państwa, wskazując na cel ratowania zdrowia publicznego i ochrony bezpieczeństwa, wprowadziły na swoim terytorium stany nadzwyczajne. Większość krajów zastosowała nieznane wcześniej nadzwyczajne obostrzenia i tzw. środki ostrożności (ang. extra precautions measures).

W imię ochrony zdrowia również i w Polsce wprowadzono wiele nadzwyczajnych środków ostrożności i rozwiązań, które w sposób zasadniczy ograniczyły prawa i wolność ludzi. Należy zaznaczyć, że Konstytucja RP uznaje wolność człowieka za wartość podlegającą szczególnej ochronie (art. 31).

W ujęciu historycznym idea wolności, rozumianej jako swoboda decydowania o własnym postępowaniu, ma korzenie sięgające starożytności, ale rzeczywiste znaczenie przybrała dopiero w koncepcjach prawa natury, jakie zaczęły się formować w XVII i XVIII w.

Współcześnie zasada wolności zakłada, że każdemu przysługuje swoboda decydowania o własnym postępowaniu. Tym samym, ingerencję władzy publicznej w tę swobodę, następować mogą tylko w sytuacjach i w formach przewidzianych konstytucyjnie.

Przykładowo można wskazać, że pod pojęciem wolności mieści się szereg praw takich jak: prawo do życia i ochrony zdrowia, wolność przemieszczania się, wolność zgromadzeń, prawo do sądu i rzetelnego postępowania sądowego, prawo do życia rodzinnego i relacji rodzinnych, prawo do nauki, wolność słowa, zakaz dyskryminacji, wolność działalności gospodarczej i szereg innych praw.

Zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji ograniczenia w zakresie korzysta- nia z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw (tzw. zasada proporcjonalności – zob. np. A. Stępkowski, Zasada proporcjonalności w europejskiej kulturze prawnej. Sądowa kontrola władzy dyskrecjonalnej w nowoczesnej Europie, Warszawa 2010).

W świetle powyższego należy zadać pytanie – czy ograniczanie praw i wolności ludzi dokonywana przez organy władzy publicznej w czasie pandemii, było konieczne w takim stopniu, w jakim to miało miejsce oraz czy było legalne?

Na pytanie to w sposób jednoznaczny udzielili odpowiedzi autorzy Białej księgi pandemii koronawirusa wydanej przez Fundację Ordo Medicus.

Analiza prawna zawarta w Białej księdze (autorstwa r. pr. Katarzyny Tarnawy- -Gwóźdź, specjalizującej się w prawie cywilnym i gospodarczym) wskazuje na szereg poważnych, a czasem rażących naruszeń prawa, których dopuszczały się organy i instytucje tworzące prawo oraz je stosujące.

Biała księga dobitnie wskazuje, że przepisy ograniczające wolności i prawa konstytucyjne, były sytuowane nierzadko w przepisach rangi podstawowej (np. w rozporządzeniach) oraz niezwykle często była naruszana zasada proporcjonalności stosowanych ograniczeń.

Autorzy Białej księgi zwracają ponadto szczególną uwagę na brak wprowadzenia jednego ze stanów nadzwyczajnych (np. stan klęski żywiołowej), który uzasadniałby zastosowanie tak radykalnych ograniczeń, z jakimi mieliśmy do czynienia.

Obszerna opinia prawna zawarta w Białej księdze stanowi nie tylko analizę działań instytucji publicznych, ochrony zdrowia itd., ale de facto może posłużyć jako poradnik na temat możliwości dochodzenia swoich praw przez osoby pokrzywdzone w okresie pandemii.

Analiza prawna pokazuje bardzo klarownie dwa mechanizmy: pierwszy polegał na działaniach władzy ustawodawczej, która wprowadzała przepisy prawa niezgodne z aktami wyższego rzędu. Drugi natomiast dotyczył bezprawnych działań placówek, jednostek, organów, funkcjonariuszy służb mundurowych itd., które pod pozorem walki z pandemią dopuszczały się łamania prawa (np. odmowa udzielania świadczeń zdrowotnych osobom niezaszczepionym, odmowa dostępu do pacjenta, nakładanie mandatów i grzywien przez służby mundurowe oraz pracowników Sanepidu).

Autorka analizy prawnej wskazuje m.in. na bezprawność mechanizmów odmowy świadczeń zdrowotnych ze względu na brak szczepienia na Covid-19 czy też ze względu na brak poddania się testom na obecność koronawirusa. Wskazuje również na bezprawność odmowy dostępu bliskich do pacjenta, przymuszania do szczepień na Covid-19 i wiele innych mechanizmów działania bez podstaw prawnych lub z rażącym naruszeniem prawa.

Na szczególną uwagę zasługuje analiza naruszeń prawa penalizowanych odpowiedzialnością karną (np. art. 191, 192, 220, 231 Kodeksu karnego). Wskazane zostało również nagminne naruszanie podczas pandemii przepisów o ochronie danych osobowych (RODO).

Biała księga oprócz analizy prawnej zawiera obszerną część medyczno-naukową dotyczącą najistotniejszych aspektów kryzysu związanego z tzw. pandemią. Jej autorami są dr n. med. Piotr Witczak, biolog medyczny specjalizujący się w dziedzinie immunologii, były starszy analityk w Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, lek. Paweł Basiukiewicz, specjalista chorób wewnętrznych, kardiolog i elektrokardiolog, kierownik oddziału Covid w okresie od października 2020 do czerwca 2021 roku, dr n. med. Dorota Sienkiewicz, specjalista chorób dzieci i rehabilitacji medycznej oraz dr n. ekon. Paweł Sobolewski, statystyk zajmujący się analizą danych medycznych. Opracowanie opiera się na ogromnej ilości recenzowanych artykułów naukowych i badań, których wyniki dla wielu Czytelników będą zaskakujące, a nawet porażające. Z księgi wyłania się bowiem przerażający obraz kryzysu zdrowotnego, w którym straty poniesione w wyniku strategii przeciwdziałania Covid-19 okazały się zupełnie niewspółmierne do zagrożenia. Z „Białej księgi pandemii koronawirusa” dowiadujemy się między innymi, że:

• „Polityka masowego przesiewowego testowania populacji na „Covid-19” była niezasadna, a ponadto spowodowała negatywne skutki zdrowotne i ekonomiczne, które przewyższają jakiekolwiek korzyści. Duża liczba przypadków i zgonów covidowych w okresie „pandemii Covid-19” w Polsce była głównie skutkiem masowej, przesiewowej i wadliwej diagnostyki, ograniczonego oraz opóźnionego dostępu do opieki medycznej, braku promocji postaw prozdrowotnych i właściwego leczenia objawów „Covid” lub chorób współistniejących oraz masowej histerii”.
• „Prawdopodobnie lockdown zostanie uznany za jedną z największych porażek polityki czasu pokoju we współczesnej historii. W literaturze naukowej jest obecnie kilkaset publikacji podważających zasadność przymusowych interwencji w ramach strategii antycovidowej, w tym lockdownu”.
• „Biorąc pod uwagę (1) niską podatność dzieci na Covid-19, (2) niskie ryzyko transmisji SARS-CoV-2 w placówkach edukacyjnych, (3) wątpliwą skuteczność zamykania szkół w hamowaniu transmisji koronawirusa i wpływ na umieralność przypisywaną do Covid-19, (4) krótko- i długookresowe skutki uboczne zamykania szkół dla dzieci, rodziców i gospodarki, polityka zamykania lub ograniczania dostępu do placówek edukacyjnych w dobie „pandemii Covid-19” przynosi znacznie więcej strat niż potencjalnych korzyści”.
• „Zamykanie międzynarodowych granic lądowych lub wymaganie negatywnego wyniku testu RT-PCR w przypadku wjazdu do krajów, w których SARS-CoV-2 jest już szeroko rozpowszechniony (…) oraz rutynowe kwarantanny nie mają uzasadnienia, zarówno z perspektywy epidemiologicznej (brak lub niewielka skuteczność), jak i z punktu widzenia praw człowieka. Potencjalne skutki medyczne, ekonomiczne i psychospołeczne takich restrykcji, a także ich niepewna skuteczność wydają się niewspółmierne do zagrożenia epidemiologicznego ze względu na niskie ryzyko ciężkiego przebiegu Covid-19”.
• „Masowe stosowanie masek (1) generuje istotne straty zdrowotne przy braku lub niewielkiej skuteczności, (2) nie jest efektywne kosztowo, (3) rodzi szereg wątpliwości etycznych i prawnych, (4) stanowi istotne zagrożenie ekologiczne, (5) jest nieuzasadnione wobec skali zagrożenia epidemiologicznego związanego z koronawirusem”.
• „Biorąc jednak pod uwagę aktualną wiedzę na temat szczepień przeciw Covid-19, w tym (…) liczne doniesienia podważające przewagę korzyści nad ryzykiem, szczepienia przeciw Covid-19 powinny być wstrzymane do czasu wnikliwej, niezależnej i interdyscyplinarnej analizy eksperckiej, podanych w niniejszym opracowaniu informacji i źródeł oraz ponownej oceny korzyści i ryzyka związanego z przyjmowaniem tych preparatów”.

Biała księga pandemii koronawirusa to nie tylko książka, ale wielki ogólnopolski projekt. Fundacja Ordo Medicus wysłała za potwierdzeniem odbioru ponad 7000 egzemplarzy wraz z odpowiednim listem przewodnim do instytucji i podmiotów publicznych (w tym organów ścigania, sądów, sanepidów, organów jednostek samorządu terytorialnego) mających wpływ na zdrowie publiczne, z tym zastrzeżeniem, że od momentu doręczenia Białej Księgi wszelkie podejmowane przez te podmioty, działania mają charakter umyślny, a w konsekwencji powyższego, dochodzenie roszczeń będzie odbywać się przy wyłączonej nieumyślności w rozumieniu prawa karnego i cywilnego. Opracowanie zostało również wysłane do dziennikarzy, mediów, izb lekarskich i naczelnych ekspertów (aktywnych me- dialnie w tematyce związanej z Covid-19) i wielu innych podmiotów.

Za niecodzienną okoliczność należy uznać fakt, że księga jest dostępna w formie bezpłatnego e-booka (jest także możliwość nabycia jej odpłatnie w formie papierowej). To potwierdza, że dla autorów nadrzędnym celem projektu jest dobro wspólne poprzez zapewnienie opinii publicznej bezpłatnego dostępu do informacji, które były dotychczas skutecznie pomijane przez media głównego nurtu.

Materiałem uzupełniającym do „Białej księgi pandemii koronawirusa” jest pendrive, zawierający ok. 15 godzin wypowiedzi światowej sławy lekarzy i naukowców, którego zawartość można pobrać bezpłatnie (analogicznie jak e-book) na stronie Fundacji Ordo Medicus lub zakupić razem z książką.

Biała Księga została zaprezentowana przez autorów na Konferencji w Warszawie w dniu 2 września 2022 roku i odbiła się szerokim echem w środowiskach wolnościowych. Autorzy Księgi udzielili szeregu wywiadów, ale tylko w tzw. mediach niezależnych (m.in. wRealu24, Rebel24, NTV, Monika Cichocka i Andy Choinsky). Media mainstreamowe, mimo wysłanych zaproszeń, nie pojawiły się na konferencji i póki co, wydaje się, że omijają szerokim łukiem jakąkolwiek wzmiankę na temat tego projektu.

Miejmy nadzieję, że ten wyjątkowy projekt przyczyni się do prawdziwej debaty z udziałem przeciwników i zwolenników, co z pewnością będzie z korzyścią dla zdrowia publicznego i nauki.