Galaktyka mojego organizmu

Można powiedzieć, że organizm ludzki jest zwieńczeniem Życia na ziemi. Niezależnie, co się będzie działo na ziemi, dzięki ludzkiemu organizmowi Życie ma szansę opuścić ziemię i przetrwać również gdzie indziej. Zbliżmy się jednak do Ciała. Nasz Organizm to w rzeczywistości galaktyka związków i układów chemicznych w mikroskopijnych, drobnych i większych skupiskach, czyli np. układach, systemach i organach. Trudno zatem o właściwe porównanie. Organizm zarządza kilkunastoma wzajemnie splecionymi układami, jak pokarmowy, wydalniczy, krwionośny, oddechowy, hormonalny, mięśniowy, kostny oraz kilkunastoma narządami, jak organy zmysłów, płuca, wątroba, nerki, śledziona, żołądek, jelita, jak i również setkami tkanek, z setkami miliardów komórek i z kilkunastoma organellami wewnątrz każdej komórki, nie wspominając o miliardach cząsteczek substancji i pierwiastków stanowiących o esencji każdej komórki.

Jak funkcjonuje organizm? Podczas ruchu, czy gdy śpimy, w ciągu każdej sekundy organizm ludzki usuwa 3,8 mln starych komórek i buduje 3,8 mln komórek od nowa. W ciągu 1 sekundy w każdej z około 70 000 miliardów komórek (70 bilionów = 7014) przebiega średnio 100 000 reakcji fotobiochemicznych cząsteczek, w tym węglowodanów, białek, tłuszczy, witamin, enzymów, hormonów, minerałów i tysięcy innych, które nieznane są jeszcze nauce. Do sumy własnych komórek należy doliczyć 100 bilionów bakterii, grzybów i innych mieszkańców naszego ciała oraz procesy ich metabolizmu. I odwrotnie musimy zdać sobie sprawę, jak wolno się poruszamy, mówimy i myślimy, kiedy tam, wewnątrz nas, wszystko niewyobrażalnie szybko wibruje. Ludzkim umysłem nie sposób ogarnąć tej kompleksowości budowy i funkcjonowania, a jednak codziennie budzimy się, potrafimy wstać, schylać się, jak teraz… być i czuć całość.

Naukowcy czy medycy specjalizują się w wybranym fragmencie mozaiki galaktyki ludzkiego ciała. W ramce podaję przykład tekstu naukowego, jednak naukowcy i tak nie wiedzą więcej niż maksymalnie 5% z całości potencjalnej wiedzy o organizmie, a może jeszcze dużo mniej. Przecież nawet nie potrafią policzyć komórek, substancji, czy atomów… w ciele każdego człowieka, a co dopiero pojąć jak…

Staram się to zrozumieć. Ty też? Takim organizmem dysponujemy, to gigantyczna konstrukcja… I komuś należy się szacunek. Mnie nie. Tobie też nie. Ale może naszym organizmom, ewolucji, naturze, planecie, słońcu…? Przede wszystkim poprzedzającym nam istotom, zaczynając 3,5 miliarda lat temu, za to, że nieprzerwanie podtrzymywały nasze Życie przy życiu, aż do narodzin, ponieważ nie ma wspanialszej sprawy, jak czuć i cieszyć się właśnie takim życiem, z takim organizmem… w relacji z drugim człowiekiem, w rodzinie.

Co więcej, Twoje komórki są nadal zdrowe i ciągle rodzą się nowe, według starego zapisu DNA. Zatem możesz spo- kojnie poradzić sobie (bo przeżyjesz) z wykluczeniem produktów wysoko przetworzonych i mleka (w planach artykuł o mleku) i rozpocząć zwrot ku → ON, czyli Odżywianiu Naturalnemu.

Większość poznanych obecnie genów związanych z wystąpieniem autoimmuni- zacyjnego zapalenia tarczycy koduje białka, biorące udział w syntezie hormonów tarczycy, tworzeniu „synapsy immunologicznej”, wpływa na ekspresję cytokin. Ważną rolę odgrywają geny kodujące składowe układu zgodności tkankowej. Region układu zgodności tkankowej (ang. Major Histocompatibility Complex, MHC) to kompleks genów kodujących HLA, o długości około 4 mln par zasad (4 Mb, megabase), który mieści się na krótkim ramieniu 6 chromosomu (6p21.1-21.3). Jest jednym z regionów genomu o największej gęstości genetycznej, gdyż zlokalizowano w nim ponad 200 genów, z których co najmniej 50 jest powiązanych z reakcjami odpornościowymi organizmu… …opisać to jedno, zrozumieć jak to działa to drugie, trzecie, czwarte i stopięćdziesiąteósme!

Zasadniczo, kiedy zwrócimy się świadomością do wnętrza ciała, nie czujemy ani nie widzimy, dosłownie nic. Nasz umysł tak jest skonstruowany, że niczego tam nie doświadcza. Czasami jednak coś boli, strzyka, burczy, przelewa się, pulsuje, oddycha… wyluzujmy się.

Moment…, w którym doświadczę swojego ciała, jako ogromnej galaktyki związków chemicznych, struktur wewnętrznych, o których niejednokrotnie słyszałem/am…, takich jak moje wewnętrzne organy, tkanki, komórki, organelle, substancje czynne na całej powierzchni ciała… i doświadczę tego, jako fascynującego środowiska, całości różnych, perfekcyjnie stworzonych rzeczy, które non-stop działają na poziomie fotobiochemicznym..., będzie przełomem w moim życiu.

Jest w tym pewna doza abstrakcji, ale to moja abstrakcja, tak bliska memu sercu. I doświadczę tego w sposób wzniosły. Będzie to uczucie w stylu: „Jak dobrze, że jestem w tak skomplikowanym ciele. Jak fantastyczne to zjawisko, którego teraz doświadczam, ponieważ wszystko pulsuje, żyje, kręci się… I to coś jeszcze myśli. To coś może mnie zaprowadzić w bardzo różne miejsca i stany. I doświadczam tego przy pomocy ciała oraz całej mentalności układu nerwowego i świadomości”.

Dobrze jest także zadbać o organizm. Wówczas pozwalam sobie doświadczyć ogromnego uwolnienia od całej przeszłości, w której go zaniedbywałem, nadwyrężyłem, ignorowałem potrzeby, obciążałem dodatkowymi trudnościami i wyzwaniami, kiepskim jedzeniem, używkami. W imię różnych idei, pomysłów, trendów czy jakichś rytuałów społecznych, sposobów zachowań, kultury, tradycji, stylu życia, mody... i przez nieuwagę z powodu nawyków, słabości do smaku i przyzwyczajeń… Zaczynam zda- wać sobie sprawę z potrzeby zmiany sposobu zaspokojenia potrzeb organizmu, co mnie dodatkowo wzmacnia i odpręża. Czuję jeszcze bardziej życie — i doświadczam tej niesamowitej i ogromnej złożoności organizmu. A przez to tak bardzo samego siebie.

Powstaje kwestia: Czy dostrzegam to, że jestem chemiczną galaktyką pierwiastków o tak wysokiej organizacji? Ważne jest, aby zadać sobie pytanie: Co należy zrobić, aby dobrze i właściwie zobaczyć, pojąć, odczuć i doświadczyć tego stanu? Z reguły (statystycznie), dysponuję moją świadomością, właśnie po to, żeby dostrzegać różne rzeczy i wyobrażać je. I pomagają mi w tym myśli, którymi mogę kierować, ale które jednocześnie potrafią być niewyraźne, rozbiegane czy chaotyczne — takie po prostu są. I jeśli dotychczas nie dostrzegałem/łam ciała jako galaktyki w sposób tak piękny i podniosły, tak znaczeniowo ważny, ponieważ chodzi o mój własny organizm, to należałoby temu pomóc i skupić się tak, aby było możliwe uświadomienie sobie tego stanu, odczucia, wyobrażenia, a które mnie potem być może jeszcze nie raz zachwyci i wesprze. Z drugiej strony nie chodzi o wizualizację jakiejś galaktyki, ponieważ ostatecznie mój organizm jest mi bardzo bliski, a właściwie to „moja mentalność” I świadomość jest w nim osadzona…

Zapraszam Cię, abyś włożył/a w to wyobrażenie trochę wysiłku. Weź powolny, długi wdech. Wstrzymaj go na 4 sekundy, wypuść i spocznij przez 4 sekundy. Zsynchronizuj się z wdechem i wydechem. Bądź świadomy wnętrza ciała, powoli zbliżysz się… i poczujesz.