Graviola – niszczyciel raka

Graviola (Annona muricata lub Guanábana) jest rośliną rosnącą w najcieplejszych częściach Ameryki Południowej i Północnej. To niewielkie 5-6 metrowe drzewo, posiada duże zielone, kolczaste owoce ważące 3-6 kg. Mają one słodkawo-kwaśny smak i śnieżnobiały miąższ z licznymi czarnymi nasionami długości do 2 cm.

W owocach gravioli występuje wiele składników odżywczych: witaminy m.in. B1, B2 oraz C, a także składniki mineralne jak magnez, potas, fosfor czy żelazo. Mają one również ponadprzeciętne, bardzo silne działanie antyoksydacyjne, dzięki wysokiej zawartości składników fenolowych – głównie acetogenin i kwercetyny.

Graviola wzmacnia układ immunologiczny oraz zwiększa naturalne siły obronne organizmu – zapobiega wszelkiego rodzaju infekcjom. Jest skutecznym środkiem w walce z bakteriami, wirusami i pasożytami. Usuwając toksyny z organizmu podnosi jego odporność, dodaje energii i poprawia samopoczucie, wzmacniając wszystkie siły obronne poszczególnych organów. Wspomaga także ochronę komórek przed nieprawidłowymi podziałami, wspiera regenerację komórek beta-trzustki i korzystnie wpływa na układ nerwowy. Przyczynia się do zachowania równowagi mikrobiologicznej, wspomaga trawienie i bierze udział w regulacji poziomu glukozy we krwi.

W gravioli odkryto obecność zupełnie nowych, unikalnych składników chemicznych nazwanych acetogeninami annonaceowymi. Okazało się, że substancje te wykazują wyraźne działanie przeciwnowotworowe na wybrane rodzaje komórek rakowych i to już przy bardzo niskich dawkach. Potwierdziły to kolejne, późniejsze badania, w trakcie których udało się wytypować najbardziej skuteczne acetogeniny oraz inne substancje chemiczne. Acetogeniny są zdolne, nawet w niewielkich dawkach, do unieszkodliwienia komórek rakowych i wstrzymania ich rozwoju, ponieważ inhibitują (hamują) procesy enzymatyczne zachodzące w błonach tylko i wyłącznie komórek rakowych. Niszcząc selektywnie komórki rakowe, pozostawiają w stanie nienaruszonym komórki zdrowe, a więc działają odmiennie niż preparaty stosowane obecnie w chemioterapii, które w czasie leczenia wyrządzają spustoszenie całego organizmu. Są także skuteczne w eliminowaniu guzów odpornych na różnego rodzaju terapie i leki. W wyniku chemioterapii komórki rakowe mogą bowiem uodpornić się nie tylko na wchodzące w jej skład leki, ale też na te, które nie są z nimi spokrewnione pod względem chemicznego składu (zjawisko to nazywa się MDR). Badania wykazały również, że aż 14 acetogenin ma niszczycielskie działanie względem komórek nowotworowych, a 13 z nich jest bardziej efektywne w walce z rakiem piersi (z MDR) niż trzy spośród popularnych leków używanych w chemioterapii.

W styczniu 2001 r. amerykański Instytut Nauk o Zdrowiu (Health Sciences Institute) ogłosił wyniki swoich badań nad właściwościami leczniczymi odwarów z kory gravioli. Wykazały one, że preparaty z niej zrobione skutecznie niszczą komórki aż 12 typów nowotworu w tym mięsaka płuc, mięsaka trzustki, raka wątroby, raka piersi, chłoniaka, gruczolakoraka prostaty, gruczolakoraka jelit czy gruczolakoraka płuc. Okazało się również, że substancje zawarte w gravioli mają 10.000 razy silniejsze działanie antynowotworowe niż jeden z popularniejszych leków stosowanych przy chemioterapii – Adriamycin.

W 2011 roku, Nutrition Journal and Cancer opublikował bardzo obiecujące badania nad graviolą i rakiem piersi. Naukowcy odkryli, że ekstrakt z owoców graviola (GFE) niszczy efekt przerzutowy tzw. onkogenu (lub genu rakotwórczego) w modelach komórkowych i zwierzęcych w przypadku raka piersi. „Przy 5-tygodniowej kuracji dietą GFE (200 mg/kg diety) znacząco zmniejszono rozrost białek EGFR, p-EGFR, p-ERK w komórkach nowotworowych raka piersi MDA-MB-468 odpowiednio o 56%, 54% i 32,5%. Ogólnie, dieta GFE hamuje wzrost guza, przy pomiarach mokrej masy o 32% (P <0,01)”.

Preparaty z gravioli są zalecane również do niwelowania przykrych skutków chemioterapii. Powinny być stosowane w przypadku zaburzeń działania systemu immunologicznego (co ma również miejsce w chorobie nowotworowej), gdy organizm nie jest w stanie obronić się przed działaniem intruzów, w chemioterapii, spadku odporności, infekcjach grzybiczych, zakażeniach pasożytniczych.

W 1976 r. naukowcy z amerykańskiego Narodowego Instytutu Raka (National Cancer Institute) poddali analizie graviolę: korę, korzenie, owoce, liście i nasiona. Naukowcy porównali ją m.in. ze znanym chemicznym lekiem przeciwrakowym Adriamycyną. Testy badań laboratoryjnych wykazały niezwykle silne działanie związków czynnych gravioli- Acetogenin annonaceowych. Skuteczność w zwalczaniu komórek nowotworowych okazała się 10 000 razy większa niż tradycyjnej Adriamycyny stosowanej w chemioterapii. Narodowy Instytut Raka (National Cancer Institute) i Narodowy Instytut Zdrowia (National Institute of Heath) rozpoczęły badania nad acetogeninem. Już pod koniec lat siedemdziesiątych minionego stulecia, liście i korę gravioli zbadano dość dokładnie i uruchomiono kolejny etap badań – badania kliniczne. Pracownicy naukowi Narodowego Instytutu Raka NCI potwierdzili ponad wszelką wątpliwość, że graviola, a ściślej niektóre zawarte w niej acetogeniny są wybiórczo toksyczne. Wywierają działanie na komórki chore in vitro w następujących chorobach nowotworowych: mięsaka płuc, raka piersi, gruczolaka prostaty, mięsaka trzustki, gruczolaka jelit, raka wątroby, chłoniaka oraz na opornego na wiele leków (MDR) gruczolaka płuc. Ostatnie, jeszcze nie potwierdzone oficjalnie doniesienia mówią o rozpoczęciu badań in vivo. Graviolę badali również naukowcy z Katolickiego Uniwersytetu Południowokoreańskiego. Wykazali oni, że dwa wyizolowane z nasion gravioli związki chemiczne cechuje „selektywna cytotoksyczność”, co umożliwia niszczenie komórek rakowych nowotworów piersi i jelita grubego. Podobne wyniki uzyskane zostały przez naukowców z Japonii. Także pracownicy naukowi z Tajwanu badali substancje czynne zawarte w gravioli. Stwierdzili, że działa ona toksycznie na następujące komórki rakowe: jajnika, piersi, pęcherza i skóry. Wyciągi z gravioli, atakujące i niszczące z wielką precyzją komórki rakowe, badane były nie tylko pod kątem możliwości leczenia chorób nowotworowych. W wielu instytucjach i placówkach naukowo - badawczych potwierdzono skuteczność wyciągów z tej rośliny w zwalczaniu nadciśnienia, reumatyzmu, bezsenności, czyraków, szkorbutu, malarii, czerwonki, gorączki i grzybic wywołanych przez dermatofity.

• bardzo silne działanie antyoksydacyjne, dzięki wysokiej zawartości składników fenolowych – głównie acetogenin i kwercetyny
• acetogeniny nawet w niewielkich dawkach mogą unieszkodliwiać komórki rakowe i wstrzymywać ich rozwój - hamują procesy enzymatyczne zachodzące w błonach tylko i wyłącznie komórek rakowych
• preparaty z niej zrobione skutecznie niszczą komórki aż 12 typów nowotworu w tym mięsaka płuc, mięsaka trzustki, raka wątroby, raka piersi, chłoniaka, gruczolakoraka prostaty, gruczolakoraka jelit czy gruczolakoraka płuc
• ma 10.000 razy silniejsze działanie antynowotworowe niż jeden z popularniejszych leków stosowanych przy chemioterapii – Adriamycin
• wzmacnia układ immunologiczny oraz zwiększa naturalne siły obronne organizmu- zapobiega wszelkiego rodzaju infekcjom • jest skutecznym środkiem w walce z bakteriami, wirusami i pasożytami
• usuwa toksyny z organizmu, podnosi jego odporność, dodaje energii i poprawia samopoczucie • wspomaga także ochronę komórek przed nieprawidłowymi podziałami
• wspiera regenerację komórek beta-trzustki • korzystnie wpływa na układ nerwowy • przyczynia się do zachowania równowagi mikrobiologicznej
• wspomaga trawienie
• reguluje poziom glukozy we krwi