Jesień życia a seksualność

Mianem jesieni życia określamy okres od około 50 do 70 -75 roku życia. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni mogą różnie doświadczać zmian zachodzących w ich organizmie. Wpływ na to będzie miało wiele czynników. W niniejszym artykule przedstawię specyficzne zjawiska, zmiany i cechy tego czasu w życiu człowieka.

Na poziomie biologicznym u obu płci charakterystyczny jest spadek aktywności neuronów i poziomu neuroprzekaźników w układzie nerwowym, które odgrywają ważną rolę w reaktywności seksualnej, odbiorze bodźców etc., spada wydolność układu mięśniowego, ponadto obniża się wydolność układu oddechowego, spada poziom hormonów płciowych (u kobiet estrogenów, u mężczyzn testosteronu), słabiej funkcjonują narządy: wzroku, słuchu, węchu.

W naszej szerokości geograficznej kobiety w wieku ok. 50 r.ż. przechodzą klimakterium (tj. stopniowy zanik czynności jajników), które poprzedza menopauzę (gr. meno– miesiąc, pausis – zatrzymać), czyli ustanie miesiączkowania i zakończenie okresu reprodukcyjnego. Kobiety, które nie utożsamiały kobiecości i poczucia własnej wartości ze zdolnością do prokreacji, lepiej znoszą menopauzę. Podobnie te, które mają więcej dzieci, są swobodniejsze seksualnie (mniej zakazów w ekspresji seksualnej), raczej wcześniej wyszły za mąż, czy wywodzą się z kultur, w których starsze kobiety nie były w legendach czy baśniach przedstawiane jako czarownice, wiedźmy. W krajach zachodnich oraz w ostatnich latach także w Polsce kobiety korzystają z HTZ (hormonalnej terapii zastępczej), co także ma walor psychologiczny. Oczywiście nie jest to sposób na uporanie się z naturalnymi zmianami, którym podlegamy wraz z wiekiem. Kiedy kobieta przeżywa menopauzę bardzo boleśnie, warto rozważyć skorzystanie z pomocy psychoterapeutycznej. Dość powszechnie znane są objawy związane ze zmianą poziomu hormonów pod postacią: uderzeń gorąca, zaczerwienienia skóry, kołatania serca, zawrotów głowy, nudności, suchości włosów, kruchości paznokci, bolesnego obrzęku gruczołów sutkowych, chwiejności nastroju, zaburzeń snu, niepokoju, rozdrażnienia, poczucia ociężałości itp. Mało się mówi o zmianach w obszarze seksualności kobiety. A wiedza uspokaja. Gdy kobieta i mężczyzna (!) ją posiadają, to mogą odpowiednio reagować, mogą lepiej się rozumieć w tej ważnej dziedzinie wspólnego życia. U kobiet po menopauzie wydłuża się faza plateau (poprzedzająca orgazm), zmniejsza się lubricatio (zwilżenie ścian pochwy w czasie współżycia), podobnie mniejsza jest wrażliwość łechtaczki na bodźce dotykowe, spada ilość skurczów pochwy w trakcie orgazmu. U niektórych kobiet może dochodzić do tzw. orgazmu moczowego (w następstwie nietrzymania moczu). Zmiany te są mniejsze, gdy większa była aktywność seksualna w okresie poprzedzającym menopauzę. A zatem ważna jest komunikacja między partnerami, rozmawianie o swoich potrzebach, znajomość swoich potrzeb i potrzeb partnera. Odpowiednia stymulacja, skorzystanie z np. żelu nawilżającego (np. feminum activ), aby uniknąć dyskomfortu czy bólu w czasie współżycia, świadomość, że kobieta teraz może potrzebować więcej czasu do uzyskania podniecenia i satysfakcji, to te elementy, które będą sprzyjały zadowoleniu z bliskości fizycznej, współżycia partnerów.

Mężczyzna podobnie przeżywa andropauzę tj. okres życia związany ze spadkiem poziomu testosteronu. Tu jednak zmiany te mają charakter liniowy, łagodniejszy niż u kobiety. Następstwem tych zmian mogą być także uderzenia gorąca, nudności, bezsenność, nerwowość, spadek sprawności umysłowej i zdolności zapamiętywania nowych informacji, obniżenie nastroju, niska samoocena, zmniejszenie energii życiowej, spadek masy mięśniowej, otyłość brzuszna, spadek zainteresowań seksualnych. W sferze seksualnej charakterystyczne są objawy takie jak: wydłużenie okresu stymulacji niezbędnego do uzyskania erekcji członka, skrócenie okresu trwania erekcji (u mężczyzny w wieku 51 – 55 lat średni czas trwania erekcji to ok. 27 minut; u mężczyzny w wieku powyżej 65 lat to ok. 7 minut), zmniejszenie objętości ejakulatu i ciśnienia wytrysku, zaburzenia czucia zbliżającego się wytrysku, zanikanie skurczów zwieracza odbytu w czasie orgazmu, wydłużanie się okresu niezdolności do uzyskania ponownego wzwodu do 12 – 24 godzin, zmniejszanie się czasu trwania i liczba nocnych erekcji członka. Partnerka rozumiejąca potrzeby i możliwości mężczyzny w tym wieku i partner rozumiejący potrzeby i możliwości kobiety w okresie okołomenopauzalnym, to dobra baza do udanej relacji w ogóle i udanego życia seksualnego tej pary. Kiedy partnerzy różnią się znacząco wiekiem, mogą borykać się z problemami stąd wynikającymi. Przykładem może być młoda, zdrowa seksualnie partnerka i starszy partner. Jej potrzeby seksualne, oczekiwania wobec partnera i jego możliwości, z dużym prawdopodobieństwem będą się mocno różniły. Początek znajomości może „uskrzydlać” mężczyznę, dodawać mu wigoru, jednak wiek ma swoje ograniczenia.

Z wiekiem zmienia się hierarchia potrzeb seksualnych. U kobiet prokreacyjne znaczenie seksu traci sens. U niektórych mężczyzn funkcja prokreacyjna może w wieku średnim nabrać znaczenia, bo wcześniej byli nastawieni np. na karierę i dopiero teraz chcą być rodzicem. Jednak u kobiet i mężczyzn w wieku średnim w hierarchii potrzeb seksualnych pierwszoplanowe znaczenie mają: potrzeba rekreacyjna (więcej czasu dla siebie, wspólne odprężenie od napięć), zdrowotna aktywność seksualna (jest treningiem wielu narządów i układów np. mięśniowego, krążenia, nerwowego, hormonalnego), potrzeba integracyjna (podtrzymuje więź i harmonię w związku). Współżycie wpływa pobudzająco na aktywność neuroprzekaźników i receptorów w centralnym układzie nerwowym, podnosi odporność organizmu, korzystnie wpływa na zdrowie psychiczne, spowalnia procesy starzenia, sprzyja poczuciu atrakcyjności i własnej wartości, zmniejsza agresywność i minimalizuje negatywne uczucia. Można zatem podsumować to w ten sposób, że zmiany, które są wynikiem starzenia, możemy spowalniać dzięki aktywności seksualnej.

Warto mieć świadomość, że są czynniki sprzyjające długowieczności seksualnej. Będzie to niewątpliwie: udany związek małżeński/partnerski z osobą o podobnym poziomie temperamentu, jak również urozmaicona sztuka miłosna, przeciwdziałanie monotonii i nudzie, w tej sferze wspólnego życia. Współdziałanie partnerów i wzajemna pomoc, o których pisałam powyżej, a wynikające także ze znajomości partnera, jego zmieniających się z wiekiem potrzeb i możliwości (kobieta potrzebuje podkreślania, że jest nadal atrakcyjna, mężczyzna może potrzebować z wiekiem dłuższej stymulacji). Unikanie dłuższych przerw w aktywności seksualnej, która ma przeciwdziałać osłabieniu popędu, osłabieniu erekcji czy reaktywności na bodźce seksualne, to kolejny czynnik. Ważna jest dieta, a więc spożywanie ryb, owoców morza, warzywa (seler, brokuły), witaminy (A, B, E, PP) i mikroelementy (magnez, cynk, mangan, fosfor), unikanie palenia papierosów, ograniczenie alkoholu (niewielkie ilości czerwonego wina). Sprzyjać będą spacery, ćwiczenia fizyczne (u kobiet mięśni Kegla, u mężczyzn pływanie, ćwiczenia nóg, mięśni brzucha) oraz cieszenie się życiem, czerpanie radości z małych rzeczy, optymizm, unikanie przemęczenia, wysypianie się, dbanie o dobry stan psychiczny.

Więcej wiedzy na temat zdrowia zdobędziesz na konferencji pt. Czego Ci lekarz nie powie

Te artykuły zyskują na popularności

XV EDYCJA KONFERENCJI

GLIWICE / 20.04.2024

Więcej wiedzy na temat zdrowia zdobędziesz na konferencji Czego Ci lekarz nie powie.

Shopping Cart
Scroll to Top