Psychologiczne aspekty trudności z poczęciem dziecka – jak nie cierpieć

Okazuje się jednak, że tak zwany czynnik męski może być powodem kłopotów w więcej niż połowie przypadków. Reszta to przypadki, w których przyczyn nie udało się jednoznacznie ustalić, ponieważ powód niepłodności może mieć charakter natury psychicznej. Znane są historie kobiet, które zaszły w ciążę krótko po tym, jak para zdecydowała się na adopcję dziecka. Te przypadki wskazują na fakt, jak duże znaczenie ma zaakceptowanie rzeczywistości, co daje tzw. odpuszczenie, które umożliwia wolny przepływ energii, co z kolei umożliwia poczęcie.

Zależność tę potwierdza również historia kobiety, którą znam osobiście. Małżeństwo po latach leczenia niepłodności bez oczekiwanych rezultatów zdecydowało się na adopcję dwójki dzieci – rodzeństwa. Kobieta dbała bardzo dobrze o zaspokojenie fizjologicznych potrzeb dzieci, lecz traktowała je z mocno dającym się odczuć chłodem. Kiedy usłyszała komplement na temat tego, jak urocze są jej dzieci odpowiedziała z żalem: „Może i są urocze, ale nigdy nie zobaczę w ich twarzach podobieństwa do mnie”. Nie chcę wyrokować, czy w tym przypadku tak jest, lecz jeśli powodem adopcji dzieci jest oczekiwanie efektu poczęcia własnego dziecka, to z pewnością tak się nie stanie.

Presja społeczna oraz silne wewnętrzne przekonanie kobiety lub mężczyzny o powinności spełnienia roli rodzica może doprowadzić nawet do uszczerbku na poczuciu własnej wartości. Przykład myślenia: pełnowartościowy mężczyzna jest ojcem – nie mogę być ojcem, więc nie jestem pełnowartościowym mężczyzną. Bardzo ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że cierpienie emocjonalne jest twoim wyborem. Dowód? Są ludzie, którzy cierpią z powodu niepłodności oraz tacy, którzy zaakceptowali ten fakt i cieszą się takim życiem, jakie mają. Podstawą odpuszczenia wszelkiej presji jest zaakceptowanie stanu faktycznego, co nie oznacza niepodejmowanie leczenia, ale pogodzenie się z obecną rzeczywistością. Osoba, która nie uzna swojej choroby, nawet nie zacznie się leczyć – jeśli jesteś w procesie leczenia niepłodności, to musisz choć częściowo akceptować fakt, iż na chwilę obecną nie jesteś zdolny do poczęcia. Pozostaje jeszcze akceptacja emocjonalna. Cierpienie nie zmieni faktów, a zatem nie pomoże, natomiast może powodować zwiększenie napięcia, co niekorzystnie wpływa na psychikę. Wiele par podczas ceremonii zawarcia małżeństwa ma okazję wysłuchać pięknego tekstu Hymnu o miłości, gdzie padają znamienne dla mnie słowa o tym, że miłość nie szuka swego. Co znaczy dla Ciebie, że „miłość nie szuka swego”? Kiedy chęć posiadania własnego potomstwa dotyka granic obsesji, może spowodować zablokowanie procesu na tle psychicznym. Popadanie w rozpacz jest sygnałem do tego, aby gruntownie zweryfikować przyczyny tak bezwzględnej chęci posiadania własnego dziecka. Co mówi nam to o sobie, kiedy cierpimy, bo kogoś konkretnego nie możemy mieć? Celowo używałam wyrażeń „mieć dziecko”, „posiadać dziecko”, gdyż życie uczy, iż żadnej osoby się nie „posiada”, nie ma na własność – w tym dziecka. Czasem ludzie chcą dziecka, aby mieć kogoś, kto zaopiekuje się nimi w jesieni życia. Takie oczekiwanie może przynieść głębokie rozczarowanie, gdyż obserwując dorosłych z mojego otoczenia widzę, że bardzo rzadko żyją oni blisko rodziców. Oczywiście nie wyklucza to ich pomocy w potrzebie, lecz głęboko wierzę, że miłość i pomoc można znaleźć wszędzie. Niestety, nierzadko własne dzieci nie są tymi, którzy dają największe wsparcie starym już rodzicom.

W niniejszym artykule dotknęłam bardzo wrażliwego tematu, żywiąc nadzieję, że nie zranię niczyich uczuć, a jedynie pomogę spojrzeć na problem psychologicznych barier płodności w odmienny sposób. Poniżej przedstawiam kilka pytań mających na celu pomóc odnaleźć radość życia w sytuacji niepłodności:

• Jak mogę pięknie przeżyć życie bez własnego dziecka?
• Co innego ważnego mogę zrobić dla innych w czasie, kiedy wychowywałbym własne dziecko?
• Co powinienem pokochać w sobie, aby nie cierpieć z powodu braku własnego dziecka?
• Jaką prawdę mogę zrozumieć, jeśli moje oczekiwanie nie zostanie spełnione?
• Co sprawia, że szukam szczęścia na zewnątrz?
• Czy umiem kochać siebie bezwarunkowo?

Zdaję sobie sprawę, że trudno jest zaakceptować moje słowa o tym, że wszelkie cierpienie emocjonalne jest wyborem, lecz gwarantuję szczęście każdemu, kto przekona się do tego stwierdzenia.