Skąd się biorą problemy seksualne pary? Część 1

Obecnie będziemy „spoglądać” przez pierwsze okno tj. sytuację aktualną pary. Dla obojga, choć dla kobiety szczególnie ważne jest poczucie bezpieczeństwa w relacji, które pozwoli jej na otwarcie się na partnera. Dopiero w takich warunkach może powstać i narastać podniecenie. Do przeżycia przyjemności, w tym orgazmu potrzebne jest puszczenie kontroli. Człowiek jest całością psychofizyczną, w której różne aspekty przenikają się, wzajemnie na siebie wpływając. I tak np. osiągnięcie erekcji i ejakulacji w pożądanym przez mężczyznę czasie i odpowiadające im zmiany w obrębie narządów płciowych kobiety tj. lubrykacja (zwilżenie ścian pochwy) i nabrzmienie warg sromowych wymaga odpowiedniego stanu emocjonalnego danej osoby.

Kolejnym czynnikiem warunkującym zadowolenie lub jego brak z kontaktu seksualnego jest oczekiwanie, wobec tego kontaktu, które ma każdy z partnerów. Mężczyzna może np. mieć wyobrażenie, że wytrysk finalizuje kontakt, a jego partnerka może chcieć rozmowy, przytulania. Może być też tak, że kobiecie będzie bardzo zależało na osiągnięciu orgazmu i może wywierać presję na mężczyźnie, który musi się niejako sprawdzić. Takie ogromne napięcie nie będzie sprzyjało zadowoleniu pary. U mężczyzny w stanie silnego napięcia dominować będą mechanizmy hamowania. Dla innej kobiety orgazm nie musi stanowić celu, a bliskość, pieszczoty, czułość partnera. Może ona go nie doświadczyć, a jednak być zadowoloną ze swojego życia seksualnego, związku. Rozpoznanie zatem wzajemnych oczekiwań wobec życia seksualnego, rozmowy o seksie to jedne z podstawowych kwestii, które będą sprzyjały zadowoleniu pary z tego aspektu wspólnego życia. Poza tym, to co wypracuje sobie para poprzez rozmowy i wsłuchiwanie się w potrzeby partnera, ważna jest także choćby podstawowa wiedza na temat m.in. fizjologii kobiety i mężczyzny, reakcji seksualnych. Dobrym przykładem może być to, że zwykle mężczyzna po ejakulacji (wytrysku) będzie potrzebował czasu (z wiekiem coraz dłuższego) do tego, aby osiągnąć kolejną erekcję i odbycia kolejnego stosunku. Kobieta, która tego nie wie, może domagać się dalszej stymulacji, co będzie dla danego mężczyzny zwyczajnie niemożliwe (więcej na temat reakcji seksualnych mężczyzny i kobiet w kolejnych artykułach). Brak zaspokojenia może zatem być przyczyną konfliktów w parze, niezadowolenia ze współżycia, etc., a przyczyna może leżeć w braku informacji i elementarnej wiedzy.

Warto zwrócić też uwagę na nieporozumienia wynikające z niewłaściwych wyobrażeń na temat tego, co normalne, a co nie. Owe wyobrażenia, przekonania mogą dotyczyć np. częstości współżycia, pozycji itp. Dla jednego z partnerów współżycie codzienne jest normalne, dla drugiej osoby — raz w tygodniu. Część kobiet/mężczyzn może mieć wyobrażenie/przekonanie, że aktywny, inicjujący współżycie jest zawsze mężczyzna, ale inne kobiety/ mężczyźni są bardziej elastyczni i takie postrzeganie ról będzie dla nich stereotypowe. Ci więc będą widzieli obie płcie jako mogące być aktywne, inicjujące.

Załóżmy sytuację, że partnerzy darzą się uczuciem, znają swoje potrzeby i potrzeby partnera, akceptują je, a jednak nie czerpią satysfakcji z tej ważnej sfery wspólnego życia. Co może być przyczyną problemów? Powody mogą być dość prozaiczne, jak chociażby niesprzyjające okoliczności i brak czasu. A zatem czego może brakować? Czułości, intymności (bo dzieci w tym samym pokoju, gdy małe mieszkanie, teściowie za ścianą itp.). Przyczyną może być przemęczenie pracą, obowiązkami. Rozpoznanie przyczyn, nowy podział obowiązków, być może skorzystanie z pomocy zaufanej osoby (dziadków, opiekunki), która zaopiekuje się dziećmi tak, aby para mogła pobyć ze sobą, nacieszyć się nieskrępowaną atmosferą, w warunkach bezpieczeństwa i intymności to dobre propozycje dla takich osób.

Kolejną przyczyną może być obawa przed niechcianą ciążą w przypadku osób, które z różnych względów nie chcą mieć w danym czasie dziecka. Problemy mogą wiązać się z różnym podejściem partnerów do antykoncepcji i wtedy różnica zdań może burzyć spokój pary, generować lęk związany z konsekwencjami niechcianej ciąży itp. albo problemy mogą wiązać się ze wspólnej zgodnej decyzji o rezygnacji z metod antykoncepcyjnych (np. z powodów światopoglądowych) i np. ograniczeniem współżycia do dni niepłodnych, współżycia wg sztywno przestrzeganego rytmu. Jeśli para ma trudność z poczęciem dziecka, to przyczyną problemów w życiu seksualnym może być brak spontaniczności i radości z powodu nastawienia na „zadanie”, współżycie jedynie w okresie płodnym. Takie wręcz mechaniczne działanie może być przyczyną poczucia bycia narzędziem, trybem w procesie, a nie kochanym małżonkiem/ partnerem.