Spowolnij demencję

Warto przyjąć podejście, że składniki odżywcze i fitoskładniki dobroczynnie wpływają na funkcje poznawcze, poprawę pamięci, uwagi, inteligencji, słownictwa, kreatywnego myślenia, czasu reakcji, rozumienia, uczenia się i innych krytycznych miar poznawczych. Opublikowany przez badaczy przegląd w „Jour-nal of Clinical and Translational Research” ze Stanów Zjednoczonych przedstawia łącznie 96 odrębnych artykułów naukowych. Przegląd analizuje wpływ 21 różnych składników odżywczych i fitoskładników na funkcje poznawcze.

Składniki odżywcze i fitoskładniki zawarte w tych artykułach obejmują: kwas alfa-liponowy, witaminy z grupy B, prekursory cholinergiczne, takie jak cholina, lecytyna i fosfatydyloseryna, witaminę D, witaminę E, N-acetylocysteinę, kwasy tłuszczowe omega-3, rozmaryn, szafran, kurkuminę, cynk i inne. Wiele z tych naturalnych substancji może być obiecujących w leczeniu upośledzenia funkcji poznawczych, zwłaszcza u osób dotkniętych chorobą Alzheimera. Opierając się na tym odkryciu, naukowcy radzą, aby zdrowi dorośli i pacjenci wykazujący defekty poznawcze, rozważyli te składniki odżywcze i fitoskładniki w celu poprawy aspektów ich funkcji poznawczych. Kilka z cytowanych w przeglądzie badań jest szczególnie imponujących.

Zauważając, że niedobór witaminy D dotyka aż miliard ludzi na świecie, naukowcy opisują, że ten składnik odżywczy zwiększa poziom acetylocholiny, czyli kluczowego neuroprzekaźnika zaangażowanego w pamięć i procesy uczenia. Wskazując, że receptor witaminy D zlokalizowany w mózgu, bierze udział w złożonym planowaniu, przetwarzaniu i tworzeniu nowych wspomnień, naukowcy zauważają także, że zarówno starsi dorośli z łagodną demencją, jak i bez demencji, z niedoborem witaminy D, są bardziej narażeni z powodu wystąpienia u nich zaburzeń nastroju i będą gorzej wypadać, jeśli chodzi o ocenę funkcji poznawczych. Ilustrując obiecujący potencjał witaminy D w zakresie poprawy funkcji poznawczych, w przeglądzie cytuje się badanie pacjentów w wieku 65 lat lub starszych z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi, w których uczestnicy otrzymywali 400 IU dziennie witaminy D3 lub placebo. Badanie wykazało, że pełny iloraz inteligencji (IQ), werbalne IQ i IQ wydajności znacznie wzrosły u pacjentów, którym podawano witaminę D. Podobne badanie dotyczyło pacjentów z chorobą Alzheimera w wieku 65 lat lub starszych, którym podawano 800 IU witaminy D lub placebo. Również tutaj, w porównaniu z grupą placebo, grupa osób zażywających witaminę D, uzyskała znacznie wyższe wyniki w kilku obszarach funkcji poznawczych, w tym IQ na pełną skalę i słownictwo.

Naukowcy opisują, w jaki sposób rozmaryn ziołowy stymuluje mózg i wspomaga pamięć. Przytaczają badanie, w którym 28 zdrowych osób w podeszłym wieku otrzymało jedną z 4 różnych dawek suszonego rozmarynu lub placebo. Podane dawki rozmarynu wynosiły 750 mg, 1500 mg, 3000 mg lub 6000 mg. Co ciekawe, chociaż stwierdzono, że dawka 750 mg powoduje znaczną poprawę, zarówno w szybkości pamięci, jak i w subiektywnym odczuciu czujności, zaobserwowano, że wyższe dawki negatywnie wpływają na wydajność. Oprócz wykazania, że tzw. mega dawki niekoniecznie dają lepsze wyniki, odkrycie stanowi przydatne przypomnienie o znaczeniu opierania dawek suplementów na właściwych badaniach naukowych.

W recenzji pojawiają się również badania z wykorzystaniem szafranu przyprawowego. W jednym z tych badań 46 pacjentom z łagodną lub umiarkowaną chorobą Alzheimera podawano 30 mg szafranu dziennie, lub placebo. Pod koniec 16 tygodnia, w porównaniu do pacjentów otrzymujących placebo, pacjenci przyjmujący szafran, wykazywali statystycznie istotną poprawę funkcji poznawczych. Przegląd sugeruje, że na podstawie dzisiejszej wiedzy, szafran może korzystnie działać na pacjentów z chorobą Alzheimera.

W przeglądzie podsumowano obiecujące badania z wykorzystaniem kurkuminy, czyli ekstraktu z korzenia kurkumy. Paul Anthony Taylor, Dyrektor wykonawczy „Fundacji Zdrowia dr Ratha”, jeden ze współautorów książki pt. „Nazistowskie korzenie Brukseli UE”, ekspert w Komisji Kodeksu Żywnościowego przedstawia badanie wykonane na 60 zdrowych osobach w wieku od 65 do 85 lat, którym podano preparat zawierający 80 mg kurkuminy lub placebo. W ciągu 4 tygodni pacjenci przyjmujący kurkuminę wykazali znaczną poprawę pamięci roboczej. Co imponujące, korzyści zaobserwowano nawet już godzinę po leczeniu. W porównaniu z grupą placebo, grupa pacjentów przyjmujących kurkuminę wykazała już wtedy lepszą wydajność w zakresie trwałej uwagi i pamięci roboczej.

Biorąc pod uwagę nieskuteczność i skutki uboczne leków farmaceutycznych przepisywanych, gdy pojawia się demen cja, badania podsumowane w tym przeglądzie naukowym wykazują, że pogorszenie funkcji poznawczych nie musi być nieuniknioną konsekwencją starzenia. Ponieważ wiele z tych badań jest przeprowadzanych jako randomizowane, podwójnie ślepe czy kontrolowane placebo próby – tzw. naukowy „złoty standard” badań epidemiologicznych – często pacjenci, ich rodziny, a nawet lekarze mogą być nieświadomi faktu, że mają więcej dostępnych metod leczenia, niż proponuje tradycyjna medycyna.